The Womb of Life

Mijn project The Womb Of Life gaat over een rituele performance, die het doel heeft een gevoel van dankbaarheid jegens waterlichamen op te roepen. Door een gevoel van dankbaarheid te ontwikkelen, geloof ik dat we kunnen beginnen waterlichamen niet alleen met dankbaarheid maar ook met respect te behandelen en ze niet langer als afval te behandelen of iets dat we gewoon kunnen gebruiken en verspillen zoals we willen.

De capes zijn met de hand genaaid en bedrukt met cyanotypie, de prints zijn enkele delen van het gedicht dat ik heb gemaakt voor de rituele uitvoering.

The womb of life

In the silence of dawn
when the stars paint the azure sky,
and the moon beams into the ocean.
There I lie, hearing the night’s melody,
awaiting to go back to source.

When the water lies peacefully
ready to go to sleep,
I leave behind earth and stone
I leave behind the great unwashed.
And I dive deep into the quiet sea,
there I meet Mother, so soft and yet so strong
she meets me gracefully.

Mother hosts all life,
Mother creates all beings.
From the smallest particle, to the biggest fish.
All beeings live in harmony.

Wounded by intruders, she is in pain,
yet she still forgives.
She is so giving,
but nobody can see.
I am sorry.
I am, sorry.
I hear your pain.
I feel your sorrow,
I wish others could see.

You gave me the gift of breath,
and the honor to carry you whithin me.

I will make your agony be heard,
so loud, no one can ignore.
No more stains of blood
will float through your body,
that is my purpose.

With great honor and gratefulness,
I adore you my mother.
You are the womb of life,
I thank you for that.